İmalat-ı Harbiye

‘İmalat-ı Harbiye Spor Gücü daim muzaffer olsun.’ Mustafa Kemal Atatürk

Zeytinburnu’nda silah imalatı ve tamiratı yapan İmalat-ı Harbiye işçileri; Agah Orhan liderliğinde Altınörs İdman Yurdu’nu, fabrikaya işçi yetiştiren İmalat-ı Harbiye mektebinin son sınıf öğrencileri Şükrü Abbas liderliğinde Turan Sanatkarangücü’nü kurarlar. Kulüplerin isimleri dönemin Türkçülük akımının etkisiyle verilir. 31 Ağustos 1910 tarihinde aynı bünyeden çıkan bu iki takım Ankaragücü nün temelini oluşturur.

Ankaragücü işçi takımıdır. Ankaragücü’nün iç bünyesi ikiye bölünmüştür. Turancılar, yani Enver Paşacılar ile Anadolu Sanatkaran kanadı vardır. (1) Birkaç yıl sonra Altınörs adını alan kulüp 1919 yılında İstanbul Pazar Ligi’nin kurucularından olur. 1924 yılında İbrahim Altınay takım içindeki gruplaşmaya son verir.

Ankaragücü’nün doğum yeri İstanbul’dur. Ankara’ya taşınma vesilesi de Milli Mücadele’dir. (2) Ankaragücü milli müdafaa sanayiinin takımıdır. Milli Mücadele’nin başlamasıyla birlikte Atatürk’ün talimatıyla İstanbul’dan Anadolu’ya silah sevkiyatını sağlamak ve Kurtuluş Savaşı’na katılmak amacıyla Ankara’ya göçerler. Atatürk’ün, İstiklal Savaşı’nda zanaatkarlık yapacak kişi olmadığı için Ankara’dan bulunduğu çağrıya hemen uyan, fabrikada işçi, cephede asker ve sahada futbolcu olan güçlü yüreklerin bir kısmı Adapazarı’nda cephane taşırken şehit olur. Kasatura, kama ve süngü yapımında büyük emek harcar İmalat-ı Harbiye. Harp gücü, silah gücü ve Ankaragücü.

Kurtuluş Savaşı’nın Gizli İşçi Örgütü Ankaragücü

1926 yılında askeri sanayi erbabınca kurulmuş İmalat-ı Harbiye takımıyla birleşirler. 23 Şubat 1933’de Ankaragücü adını alana kadar bu isimle devam ederler. Atatürk ün İmalat-ı Harbiye fabrikasını ziyareti sırasında kendisine ikram edilen üzüm ve kavundan çok hoşnut kalması sonucu Lacivert gücü, Sarı ise başarı ve hırsı temsil eder diyerek Ankaragücü’nün renklerine vesile olur. Aynı zamanda sarı ve lacivert yanmış ve yanmamış barutu simgelemektedir.

İmalat-ı Harbiye yani günümüz anlamıyla savaş malzemesi üretimi yapan devlet tekelli kuruluşun adıyla paralel olarak yatık bir mermiden esinlenerek çizilen logosu asaleti ve müdafaayı vatanı simgelemektedir.

Takıma malolan Milli Mücadele ruhu Ankaragücü’nün gurur kaynağıdır. (3) Çünkü her biri İmalat-ı Harbiye mensubu olan yönetici ve sporcular Kurtuluş Savaşı sırasında futbol oynarken gerektiğinde futbol topunu bırakarak topçu bataryaların başında düşmana gol yerine mermi yağdırmışlardır.

Gururluyuz Güçlüyüz Ankaragüçlüyüz!

*Kaynaklar

1- Adnan Z., 2005, Çünkü Biz Ankara Güçlüyüz!, İletişim Yayınları, İstanbul

2- Bora T.,- Cantek L., 2000, Ankara Futbolu: Memleket Futbolunun Kenar Semti, Kekibeç 9: 201-222

3- Çevik, E. (2001), Ankaragücü Taraftarından Bir Kesit, Bora, T. (Yay.haz.), Takımdan Ayrı Düz Koşu, (s.183-194), İletişim Yayınları, İstanbul